Aangenomen door iedere gemeenteraad sedert maart 1998

1) Vrede is meer dan alleen een afwezigheid van oorlog, van militaire dreiging, militarisme en militaire produktie. IJveren voor de vrede is dan ook méér dan alleen opkomen tegen het gebruik van kernwapens, tegen militaire allianties of tegen een té grote macht van de krijgsmacht. Wie zich voor de vrede inzet, zet zich automatisch in voor het wegwerken van de ongelijkheid tussen mensen en volkeren: ongelijkheid in rijkdom, ongelijkheid in toegankelijkheid tot de weldaden van de moderne maatschappij, ongelijkheid in ontwikkelingskansen. Men kan zich niet inzetten voor de vrede en terzelfdertijd aanvaarden dat de andere zich in een minderwaardige positie bevindt, dat een ander uitgebuit wordt en niet deelt in het algemeen welzijn. Niemand kan een wereld van vrede opbouwen als wij niet, voor alles, de rechtvaardigheid invoeren, een rechtvaardigheid, die erin bestaat om voor elke mens van de aarde het recht op leven, voeding, gezondheid, opvoeding, werk en vrijheid te eisen.

2) “Vredespolitiek” zal op verschillende niveaus gesitueerd worden: van de ene mens ten opzichte van de andere (micro-niveau); van de ene groep mensen ten opzichte van andere groepen en van het ene volk ten opzichte van het andere (macro-niveau); van de mensheid als geheel ten opzichte van de natuur/planeet aarde (het niveau van de ecologie). Op elk van deze domeinen zal de stad actief optreden, bv. op het micro-niveau door initiatieven in het domein van de vredesopvoeding en de opvoeding tot geweldloosheid te ondersteunen, op het macro-vlak door signalen uit te zenden (van ondersteuning of afkeuring) via de publieke opinie. Op het eco-niveau door een eerlijke vergunningspolitiek, geïnspireerd door de zorg voor het instandhouden van een gezonde leefomgeving voor iedereen.

3) Het veranderende wereldbeeld en de nieuwe uitdagingen in onze eigen maatschappij hebben meer dan ooit de ogen geopend voor de noodzaak van vorming en opvoeding tot vrede als fundament voor een duurzaam, positief vredesproces. Conflicten zijn eigen aan elke menselijke relatie en zullen altijd bestaan op wereldvlak, op het vlak van de maatschappelijke verhoudingen en in het sociaal en persoonlijk leven. Essentieel is dus niet de zorg voor een leven zonder conflicten, maar wel het leren innemen van de juiste houding als men betrokken partij is in een conflict. Bij vredesopvoeding dient de nadruk gelegd te worden op twee basishoudingen, die zeer dicht bij elkaar liggen: geweldloze weerbaarheid en bekwaamheid tot respectvolle dialoog. Van jongsaf kunnen houdingen en vaardigheden aangeleerd worden, die mensen in staat stellen zich bij een conflict weerbaar-assertief en toch geweldloos op te stellen. Dit houdt in dat jongeren én volwassenen leren wat evenwaardigheid betekent en hoe die evenwaardigheid de verscheidenheid geenszins in de weg staat. Van jongsaf dient het vijand-denken geen kans gegeven te worden. Hoe groeien vijandsbeelden en welke zijn de reële kansen tot afbouwen ervan ? Hoe kunnen wij meebouwen aan een Europees open huis, waarin andersdenkenden ook hun plaats krijgen? Zo wordt langzaam duidelijk dat “vredespolitiek” en “vredesopvoeding” geen zaak zijn van politici en diplomaten alleen, maar ook van elk van ons, in onze eigen gemeente, in onze eigen biotoop, in ons eigen denken, in onze eigen verhoudingen met de medemens, dichtbij en veraf.

4) “Vredespolitiek” is niet iets dat zich ver-van-ons-bed afspeelt. Vrede begint bij onszelf, in het dagelijks leven. Wij zijn mede verantwoordelijk voor hetgeen zich in de wereld afspeelt, en wij kunnen, elk op onze plaats, onze inbreng leveren om de vrede dichterbij brengen. Het zou getuigen van hypocrisie om enerzijds mee op te stappen in betogingen voor ontwapening en anderzijds een gebrek aan verdraagzaamheid te etaleren in zijn omgang met de andere. Consequent streven naar vrede en verdraagzaamheid veronderstelt een grondhouding van

• pluralisme in het denken
• verdraagzaamheid, ook voor wie van een ander ras, geloofsovertuiging of ideologie is
• geweldloosheid
• begrip voor de ander
• bereidheid tot dialoog
• respect voor de mening van andersdenkenden
• actieve inzet voor ontwikkelingssamenwerking
• ....

5) Deze grondhouding van verdraagzaamheid zal ook de onderlinge contacten binnen de bestuursorganen van deze stad doordesemen. Luisterbereidheid en respect zullen hierbij de boventoon voeren, ook wanneer de opinies verschillen en het debat noodzakelijk is. Een volwassen dialoog moet in alle omstandigheden mogelijk zijn. De gemeenteraad van Ieper erkent en ondersteunt deze basisverklaring als een noodzakelijke voorwaarde voor de instelling van een Vredesfonds in deze stad en geeft opdracht aan het Beheerscomité van het Vredesfonds om dit engagement in concrete initiatieven gestalte te geven,